Dziewczęca Służba Maryjna przy parafii Św. Sanisława B.M w Pustkowie Osiedlu
  Św. Kinga
 

Św. Kinga (1234-1292) - patronka Polski i Litwy, patronka górników, klaryska.
Kinga pochodziła z węgierskiej rodziny królewskiej Arpadów. Urodziła się 5 marca w Ostrzyhomiu jako córka króla węgierskiego Beli IV i Marii, cesarzówny bizantyńskiej. Do Polski przybyła mając 5 lat i została zaręczona z 13-letnim księciem krakowsko-sandomierskim Bolesławem, synem Henryka Brodatego i Grzymisławy. Razem wychowywali się na dworze w Sandomierzu, a gdy Kinga ukończyła 12 lat zawarli małżeństwo. Księżna, która od dziecka pragnęła całkowicie poświęcić się Bogu, skłoniła w 1246 r. męża Bolesława, do wspólnego złożenia ślubu czystości. Ślubowanie odbyło się w katedrze na Wawelu przed biskupem Prandotą.

Przyjmuje się, że Kinga dzięki sprowadzeniu górników węgierskich w 1251 r. doprowadziła do uruchomienia pierwszego szybu solnego w Bochni. W roku następnym Bolesław, który otrzymał przydomek Wstydliwy, oddał Kindze w wieczyste posiadanie ziemię sądecką i wspólnie ufundowali klasztor klarysek w Starym Sączu.

Wielką zasługą księżny krakowskiej Kingi było doprowadzenie wraz z biskupem Prandotą do kanonizacji biskupa Stanisława ze Szczepanowa w 1253 r. Na uroczystości pokanonizacyjne przybyli do Krakowa książęta dzielnicowi i możni z całej Polski oraz Węgier. Dzięki orędownictwu polskiego świętego zapoczątkowany został okres zjednoczenia kraju.

Rządy Bolesława Wstydliwego przypadły na trudny okres, związany z najazdami Tatarów, napadami Jaćwingów, Litwinów i Rusinów. Z podań o życiu świątobliwej Kingi wiemy, że wspierała męża żarliwymi modlitwami, odznaczała się wielką dobrocią, łagodnością.

Pobożność Kingi skierowana była na Chrystusa i umiłowanie Matki Bożej. W rok po śmierci męża, w 1280 r., wstąpiła do klasztoru klarysek w Starym Sączu, razem z młodszą przyrodnią siostrą Jolentą, zwaną Jolantą, również owdowiałą. Nie sprawowała tam żadnych godności, zajmowała się sprawami majątkowymi. Według tradycji klaryska Kinga przyczyniła się do wprowadzenia pieśni, pacierzy i chóralnego śpiewu sióstr w języku polskim. Zmarła po długiej chorobie 24 lipca w klasztorze w Starym Sączu.

11 stycznia 1690 r. papież Aleksander VIII potwierdził odwieczność kultu Kingi, a Klemens XI w 1715 r. ogłosił ją patronką Polski i Litwy, co potwierdził Benedykt XIII. Jan Paweł II kanonizował bł. Kingę w 1999 r. w Starym Sączu. Święto patronalne wypada 24 lipca.

 
  Dzisiaj stronę odwiedziło już 15 odwiedzający (68 wejścia) tutaj!  
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja